Ven

Ven
  • Membre depuis le 04/05/2006
  • Nombre de critiques : 52
Publié le 10 janvier 2013
We kunnen enkel met het wierookvat zwaaien voor de vernuftige technische bravourestukjes die Ang Lee met zijn cast en crew tevoorschijn heeft getoverd over het relaas van de overlevingstocht van een Indiaas jongetjes met een Bengaalse tijger in een reddingssloep op de oceaan. Helaas gaat het flinterdunne verhaaltje rap vervelen en geraak je even vlug uitgekeken op al deze technische poespas.

Publié le 9 janvier 2013
IJzersterk debuut van Peter Monsaert die wars van alle hype (zoals die nu The broken circle te beurt valt) hopelijk ook een even succesvolle carrière in onze zalen mag beleven. Zowel vertolkingen, verhaallijnen, regie, cameravoering,... zitten juist in dit stukje drama over gekwetste zielen die wanhopig pogen hun leven weer op de rails te krijgen. Kan gerust en met glans de vergelijking doorstaan met een aantal werken van gerenommeerde Britse sociale filmers (Loach, Leigh,…).

Publié le 21 septembre 2012
(Git)zwarte misdaadkomedie met een hoog Tarantino-(of is het Coens-)gehalte. Gaf mij zeer veel déja vu-gevoel en was bijgevolg lichtjes ontgoocheld. De vele, eerder gratuite, naakt- en geweldscènes laten sterk vermoeden dat men vooral en per se wilde provoceren. Misschien lukt dat nog in het puriteinse en hypocriete Amerika, bij ons zal dat al iets moeilijker zijn. De makers hebben zich met hun van de pot gerukte personages (karikaturen) en dolle verhaalwendingen wellicht rot geamuseerd, maar kunnen dit moeilijk overbrengen op de kijker. Ik vond het zonde van de verspilde tijd en centen. De naam William Friedkin (ja, die van The French connection) had bij mij blijkbaar te zware verwachtingen gecreëerd.

Publié le 20 août 2012
Sober en erg sec gefilmd gezinsdrama dat grotendeels gebaseerd is op reële feiten gepleegd in Nijvel anno 2007. En net daarom bij onze zuiderburen voor heftige reacties zorgde toen de filmplannen van Lafosse bekend raakten. Nochtans is de film wars van elke sensatie en slaagt de regisseur er wonderwel in de claustrofobische teneur die zich langzaam meester maakt binnen deze ménage à trois voelbaar te maken. Op geen enkel moment kun je Lafosse betrappen op sensatiezucht of eender welke vorm van voyeurisme. In tegendeel, de film werd met veel pudeur gemaakt en schetst op een vrij realistische manier hoe een ooit stormachtig begonnen huwelijksrelatie langzaam verbrokkelt en fijngemalen wordt door sleur, paternalisme en een verlammende condition humaine en finaal in een verschrikkelijk drama eindigt. Heel sterke en geloofwaardige vertolkingen (en een verdiende prijs voor Emilie Dequenne in Cannes).

Publié le 8 août 2012
Het overbekende sprookje, maar nu eerder in een grimmiger gothic-versie, werd op een originele en degelijke manier naar een (vooral jeugdig) kijkerspubliek anno 2012 gepimpt. Maar we mogen dan mijlenver van de suikeren Disney-versie verwijderd zijn, de grimmigheid komt te veel voort uit de achtergrond en de vormgeving en te weinig uit de personages zelf. Bovendien roept de film te veel herinneringen op aan illustere voorgangers (o.a. Robin Hood, Shrek, LOTR,…) om écht geslaagd te kunnen worden genoemd. Niettegenstaande hoofdrolspeelster Kristen Stewart, publiekslieveling van het jeugdige volkje een gelaagdere rol krijgt toebedeeld dan in de Twilight-reeks, weet ze ook ditmaal niet (volledig) te overtuigen. In tegenstelling tot het sprookje moet Sneeuwwitje op acteergebied duidelijk de duimen leggen voor (af en toe aan overacting lijdende) stiefmoeder Charlize Theron.

Suivez Cinebel