Inderdaad,Marcco,ik kan je alléén maar bijtreden over dit geniaal meesterwerk van Lars. Ergens steekt het "kind" nog wel de kop op door die fake "porno"-promotie maar anderzijds gaan zijn beelden tot het diepste van je cinemaminnende "ziel"(als atheist een woord die ik zelden gebruik). Het schoppen tegen allerlei "heilige huisjes" zal hiervoor wel verantwoordelijk zijn? Nog géén Kubrick,ondanks de vele verwijzingen,maar close,very close...bedankt Lars voor die 2 uur genieten,ja bijna "klaarkomen" :)

Inderdaad,Marcco,ik kan je alléén maar bijtreden over dit geniaal meesterwerk van Lars. Ergens steekt het "kind" nog wel de kop op door die fake "porno"-promotie maar anderzijds gaan zijn beelden tot het diepste van je cinemaminnende "ziel"(als atheist een woord die ik zelden gebruik). Het schoppen tegen allerlei "heilige huisjes" zal hiervoor wel verantwoordelijk zijn? Nog géén Kubrick,ondanks de vele verwijzingen,maar close,very close...bedankt Lars voor die 2 uur genieten,ja bijna "klaarkomen" :)

Ik heb dan maar "mijn" Gouden Palm genomen om (tijdelijk?) afscheid te nemen van alle fijne mensen hier. Het waren fantastische tijden hier op Cinébel met soms wat heisa, maar hoort erbij niet? Heb het écht té druk om hier iets "serieus:)" neer te pennen and so...bye to all. Blijven schrijven meisjes en jongens...cya:)

Nu "DOCVILLE" volop aan de gang is komen we even terug met deze grandiose "docu-thriller"... Deze fascinerende, hybride "thrillerdocumentaire" opende de "7th Orbit"-sectie op het recente Brussels International Fantastic Film Festival. Regisseur-scenarist Bart Layton scoorde met zijn pakkende prent al op diverse festivals zoals Sundance en ging zelfs lopen met een BAFTA. Deze op échte feiten gebaseerde elegante suspense transformeert zich druppelsgewijs en in een perfecte timing aan de verbaasde toeschouwer. Layton's "realiteitsfictie" manipuleert door een handige montage van feiten,archiefbeelden,getuigenissen en "imposter" Bourdin zelf op te voeren. Een unieke draaikolk van wat-wie-waar-hoe die je moet zien om het allemaal te geloven. Echt waar (?)...

Het was onze Mexicaanse vriend,Guillermo del Toro,die de opmerkelijk grimmig-virtuoze kortfilm('08) van Argentijn Andrés Muschietti opviel. Daar zit talent in moet ie gedacht hebben en produceerde prompt de homonieme langspeelfilm. Het werd een moderne, gothic horror die ondanks alle genreclichés boven de middelmaat uitsteekt. Tussen die typische schrikmomenten met een J-horrorluchtje ontdekken we toch wel een talentvol cineast die de nodige intense atmosfeer weet mee te geven. Ook de beheerste combinatie van licht, geluid( stilte) en camerawerk zijn een pluspunt voor deze old-school spookfilm. Uitstekende vertolkingen van een genuanceerde Jessica Chastain(leuk als would-be punkster)en de twee meisjes helpen flink mee om de toeschouwers de daver op het lijf te jagen. Ondanks een "Tim Burton"-melancholisch einde is deze "Mama" toch een bevredigende prent voor de liefhebbers. Deze sfeervolle film was ook te zien op de beruchte "Night" van het Brussels International Fantastic Film Festival...