Verhelderende, accurate en soms fascinerende kijk op de Cubaanse revolutie. De camera volgt ietwat afstandelijk een ingetogen acterende Benicio Del Toro die duidelijk met liefde in de rol van Guevara is gekropen. De flash forwards zijn gefilmd in efficiente, uiterst verzorgde zwart-wit-beelden zodat je soms even denkt dat je naar orginele filmdocumenten aan het kijken bent.De actie is functioneel in beeld gebracht wat ze ook spannend maakt. Voor volk en vaderland! We hebben die strijdkreet al meermaals in de geschiedenis gehoord maar ik hoorde deze woorden toch het liefst uit zijn mond komen. Che is een geslaagd en gelaagd eerbetoon geworden aan werelds meest bekende revolutionair. Amen.

Soms vraag ik me af hoe schitterende Belgische films zomaar in de vergeethoek belanden en zelfs op DVD haast geen tweede leven krijgen. Vinyan (Thais voor rusteloze ronddolende geest) is een prachtig in beeld gebrachte, beklemmende, angstaanjagende en (duister) sfeervolle film over een moeder die haar geest geen rust gunt nadat haar zoon in Thailand vermoedelijk om het leven kwam door de Tsunami. Ze besluit er haar verblijf te verlengen en ze onderneemt een uitputtende zoektocht. Uiteindelijk belandt ze in Birma. De ontberingen daar doen haar stilaan haar zinnen verliezen. De adembenemend realistische zoektocht (wie er reisde zal dat beamen) wordt al een snel een hallucinante nachtmerrie.

Fel gehypte film (door bijvoorbeeld een onafhankelijk weekblad die hiervoor van productiehuis Menuet gratis tickets mocht aanbieden) gebaseerd op een schitterend boek. Ikzelf woon op een steenworp van Reetveerdegem (Nieuwerkerken in Aalst) dus wat doe je als filmliefhebber op een druilerige weekendavond? Je gaat naar 1 van de bioscopen die Aalst rijk is. Nooit maar dan ook nooit nooit wordt er daar een treffelijke film vertoond maar vanavond is het rijtje schuiven. Een dame voor mij laat haar ontvallen dat het jaren geleden is dat ze nog eens naar de cinema geweest is. De kaartjesscheurder van dienst waarschuwt dat er geen pauze voorzien is (oef!) waarop iedereen paniekerig tonnen popcorn, chips en cola gaat inslaan. Dat beloofd gezien het thema van de film... En inderdaad het Vlaanderen van 20 jaar geleden wordt tot in het kleinste detail en attribuut vrij correct weergegeven. Maar waar dat niet meteen lukt wordt er zelfs in niet-functioneel zwart-wit overgeschakeld. Maar waar het in het boek werkelijk om ging: de af en toe originele camerastanden en het verfrissende acteertalent van Kenneth Vanbaeden slagen er niet in om die schrijnende al dan niet fictieve familiale toestand van de schrijver weer te geven. De emotionele impact beperkte zich bij de toeschouwers tot een "eikes" wanneer een kotsscene voor hen wat te gortig werd. Wat hen een voorsprong gaf op mezelf. Ontgoochelend moet het geweest zijn voor die dame in de rij die vermoedelijk had gehoopt op een paar shoots uit haar geliefde troosteloze stad en het horen van ons onverstaanbaar dialect. Helaas zijn er slechts enkele minuten in Aalst zelf opgenomen en het geacteerde Aalsterse dialect klonk hier en daar zelfs wat Antweirps. Ik kwam buiten en ging me een curryworst kopen met een Jupiler in blik. Heb ik daar van genoten zeg!

Je kent deze dooddoeners wel: "kijk niet alleen" of " niet vlak voor je gaat slapen". Wel deze keer zou een dergelijke waarschuwing kunnen van pas komen. Ik ken de steengoede horrorklassiers ("The Excorcist", "The Shining"...) en ook de gigantische rommel die vaak in het genre terug te vinden maar "Ils" is waarlijk gigantisch subliem. Misschien wel de allerbeste film die ik ooit in dit genre zag. Een verbluffend intelligente cameravoering, superbe en doordacht aangewende belichting en angstaanjagende maar weliswaar vakkundig gedoseerde geluiden. De film gaat dan ook over "angst aanjagen" en daar is de regisseur uitmuntend in geslaagd.Ik kan tegen een stootje maar ik moest de film soms even stopzetten om op adem te komen. Gelukkig duurt hij maar 70 minuten... Cinefielen trekken nu hun neus op? Geen reden toe: de film werd verdeeld door Cineart dus...

Barstende koppijn met sterretjes kreeg ik ervan. Maar ik kan me best voorstellen dat de Trekkies (of hoe noemen die zichzelf weeral?) aan hun trekken zullen gekomen zijn. Gigantisch stompzinnige dialogen, houterig acteerwerk (is dat het handelsmerk van Star Trek?). Het begin van de film start wel met een originele verhaallijn die evenwel ontaardt in enerverende, langdradige, vervelende en kunstmatige actiescenes die zo flitsend te noemen als de stekende en vlammende hoofdpijn die je ervan krijgt. Met moeite: 1 star!