foszen

Rudy Fosselle
  • Membre depuis le 11/06/2008
  • Nombre de critiques : 37

Film préféré de l'utilisateur Rudy Fosselle

Publié le 23 novembre 2009
Als je een dergelijke film huurt dan loop je het risico van nog eens een keertje te zien wat al duizend keer eerder is vertoond: jong koppeltje gaat naar romantische locatie en wordt er brutaal afgeslacht. Deze keer is dat weliswaar door jongeren maar dat is ook al niet "verfrissend" meer. Enfin dan wordt het uikijken naar inventieve, verrassende elementen in het scenario, puik camerawerk, originele schrikmomenten, een beangstigende klankband, begeesterend acteerwerk en vooral wat het meestal helemaal maakt: een heel hoog realiteitsgehalte. Je raadt het al: alles is aanwezig in deze film en vooral het laatstgenoemde! Niet voor watjes deze film en dat zeg ik niet gauw als het gaat om een horrorfilm. Een gruwelijke film en dan bedoel ik zeker niet wat betreft de kwaliteiten. Je beeld van het dier dat mens noemt wordt er zeker niet positiever op. Deze film evenaart de superbe lookalike "Ils". In dit genre, ik herhaal in dit genre vier en een halve ster af te ronden naar boven: 5 sterren dus! En tuurlijk zullen er een aantal mensen klagen: de liefhebbers van de leeghoofdige horrorfilm. Een troost voor hen: tis nen echten actiefilm!

Publié le 23 novembre 2009
Ik stel voor dat u deze film bekijkt op een vrijdag de dertiende. Er zal u ongetwijfeld niets slechter kunnen overkomen!

Publié le 23 novembre 2009
Soms vraag ik me af hoe schitterende Belgische films zomaar in de vergeethoek belanden en zelfs op DVD haast geen tweede leven krijgen. Vinyan (Thais voor rusteloze ronddolende geest) is een prachtig in beeld gebrachte, beklemmende, angstaanjagende en (duister) sfeervolle film over een moeder die haar geest geen rust gunt nadat haar zoon in Thailand vermoedelijk om het leven kwam door de Tsunami. Ze besluit er haar verblijf te verlengen en ze onderneemt een uitputtende zoektocht. Uiteindelijk belandt ze in Birma. De ontberingen daar doen haar stilaan haar zinnen verliezen. De adembenemend realistische zoektocht (wie er reisde zal dat beamen) wordt al een snel een hallucinante nachtmerrie.

Publié le 23 novembre 2009
Zoals u kon lezen in de korte inhoud besluit een lesbisch stel om een minderjarige Marokkaanse immigrant onderdak en een job aan te bieden. Hun drijfveren zijn medeleven en empathie... Helaas zijn die gevoelens niet wederzijds. Hij meent (uit eigenbelang zo blijkt) dat het niet kan dat een vrouw ongehuwd, kinderloos en... lesbisch (!) is. Een eerlijke film met soms overrompelende van het scherm spattende emoties. De dansscene in het biljartcafe is briljant en de finale is uitzichtloos. Hoe kan het ook anders?

Publié le 23 novembre 2009
Al de derde keer dit jaar dat een Waalse film me uit mijn sokken blaast! Eerst was er Vinyan, dan Home en nu weer dit meesterwerkje. Een welhaast superbe moraliteitsstudie die nergens belerend wordt desondanks de controversiele thema's die de regisseur op het snerp van de snee, intelligent en ingenieus behandeld. Over normen en waarden en hoe iedereen de zijne er op nahoudt. Helaas heeft de ene al wat meer moeite dan de andere om die van elkaar te respecteren. Een doordachte film over grenzen bij anderen en jezelf overschrijden. How far can you go? Als je tijdens de film antwoorden zoekt moet je via de doordachte cameraposities de schitterend geacteerde gezichtsexpressies van Jonas observeren! Een seconde zegt dan meer dan eventuele oeverloze discussies achteraf over het "schandaalgehalte" van de film. Een vette kluif voor moraalridders maar evenzeer ook voor de meest liberale, tolerante denkers. Met gelukkig een schitterend open einde. Net geen 5 sterren!! Proficiat Joachim Lafosse en Jonas Blocquet. Superbe!

Suivez Cinebel