Waarschijnlijk zal je in een krant of een tijdschrift "The Ward" als een nieuwe release gezien hebben. Helaas, niets is minder waar. Zoals "Texas..." moest deze JOHN CARPENTER(of all ppl!!!) ook de baan ruimen voor je weet wat. TV-films of DVD bespreken we niet of het moet zijn dat ze dus NIET in een zaal te zien waren...een stukje bespreking vanuit het BIFFF dan maar...Géén film waar op het BIFFF zo naar werd uitgekeken als deze "The Ward" of de terugkeer van de "Master Of Horror", John Carpenter. Na een eeuwenlang decennium nu dus terug met misschien wel niet zijn allergrootste, maar toch een oerdegelijke, intelligente horrorprent. En hij heeft het nog altijd, oef! Ondanks het conventioneel B-script kan niemand je zo bij het vel pakken als John. Die geniale, gotisch-surrealistische sfeerschepping is typisch Carpenteriaans en ook hier steekt op de meest onverwachte momenten zijn genie zijn lelijke suspenskop op...enz...NIET TE MISSEN CARPENTER dus!!! En meteen maar aankondigen dat het BIFFF feest viert!!! 30 jaar zal het zijn(05/04-17/04/12)dat dit wereldwijd beroemde/beruchte Filmfest zijn deuren zal openen...ook daarvoor...CHAMPAGNE!!!

Mickey Haller series(from Wikipedia)... ...had het al in de persmap, maar toch..."The Lincoln Lawyer" (2005) ·"The Brass Verdict" (2008) · "The Reversal" (2010) · "The Fifth Witness" (2011)................Ja, moest eventjes naar Wikipedia om iets over de thrillers te vinden van Michael CONNELLY en die D.A. "Mick Haller". En zoals je ziet hierboven heb je zoals ALTIJD gelijk en post ik blijkbaar maar nonsens...mijn oprechte excuses, dear Winnetou, voor mijn nietszeggende kennis over boek & film...en tevens gelukgewenst met jouw "gevecht" om 2011 te eindigen als "meest aktieve"...al is 80% van jouw recensies pure bullshit...

Na de(verrassende) fenomenale B.O.-hit van "S.H",mag eigenzinnige Guy Ritchie zich alweer routineus vergrijpen aan "zijn versie" van een hedendaagse "007-Holmes". Sir A.C. Doyle moet er niet té zwaar aan tillen, want het scenario in videostijl sluit ditmaal wel aan bij de uitstekende novelle,"The Final Problem". Ritchie levert dan ook een aktievolle pulpfilm af, soms maf-soms paf en boordevol verwijzingen naar ons "koppel" Downey/Law. Een CGI-sneltrein is dit met een bombastische score van Hans Zimmer,knotsgekke humor,Europese locaties alom en die héérlijke slechterik,Prof. Moriarty(ook Noomi Rapace maakt hier haar Hollywooddebuut,en is blijkbaar "hot stuff" als we de trailer van "Prometheus" mogen geloven). Traditioneel spektakel die met een vraagteken om méér vraagt.

Luc Besson een geweldenaar?...really!!! Een goedmoedige man is het, die ons liefdevol sprookjespakjes brengt als "Arthur", "Adèle" of deze "Lady"(nou ja, dat "Transporter"/"Taken" e.a aktiegeweld is er gewoon om lekker véél $$$ te verdienen; niks mis mee). Het is de ex-bottenbrekende H.K.-martial-artsster, Michelle Yeoh, die het hier wat rustiger aan doet(bijna 50 héh!). Op degelijke wijze vertolkt ze de vrouwelijke "Gandhi"-pacifiste, Aung San(enz...) die alle Birmaanse lansen brak voor de "democratie". Leperd Besson focust dan ook met hopen honig op een "tranendal"-moment uit haar leven met heerlijk toeristische prentkaarten en melige deuntjes van huiscomponist Serra. Conventioneel en ultra-conform weet Besson zich toch te uiten als een écht professioneel cineast. Ondertussen hebben zowel Aung als Myanmar een "democratisch" jasje aangetrokken onder druk van de yankees die ieder land kunnen gebruiken tegen het Russo-Chinoblok...of is dat ook een sprookje?

Bedankt, GIKE, voor die héérlijke woorden over "CARNAGE" en Roman Polanski. Ik voelde en schreef als iets dergelijks en wil dat nog es onderstrepen; hopelijk ben ik niet alléén. Ergens valt dit ook samen met al die "Occupy"-movements e.a. demonstraties tegen DE MACHT!!!...Stukje bespreking dan maar...Polanski schreef deze gitzwarte komedie samen met Yasmine Reza,auteur van het oorspronkelijk toneelstuk,"Dieu du Carnage". Samen bogen ze het stuk om tot een briljante akteursfilm die alle elementen bevat van een typische Polanski. De Pool voelt zich thuis in dit claustrofobisch huis-clos als metafoor van onze "beschaafde wereld" die hij tot op het bot kan strippen om het barbaars geweld,allerlei neuroses of materialistische verslaving bloot te leggen. Dit kadert in de anarchistische protesten én misantropische levensbeschouwing die volgende generaties rest als ze niet snel reageren op de verdrukking. Maar dat doen, kijk maar om je heen...