Wie op imdb gaat kijken zal moeten vaststellen dat dit volgens héél veel mensen de allerbeste western ooit is. Bovendien staat hij 4e bij de "beste films aller tijden". Dat is "overrated", wat mij betreft, maar komt waarschijnlijk omdat de meeste "stemmers" op dat forum Amerikanen zijn en tja, zo'n epische western met héél wat aandacht voor de afscheidingsoorlog moét wel hoog scoren, in de VS. Wij, Europeanen zie dat iets genuanceerder. Maar laten we bij het begin beginnen.... "Nadat de Italiaan S Leone wat sandalenfilms had gemaakt in de studio's in Rome trok hij naar Almeria ('k ben de naam van het dorpke vergeten, enfin) om daar tegen "bodemprijs"....."een western" te maken : FOR A FISTFULL OF DOLLARS. Waarom Almeria ? Het is om te beginnen de droogste streek van Spanje (al dreigt héél Spanje nu heel snel volledig woestijn te worden) zodat het aantal draaidagen bijna gegarandeerd was : géén regen ! Verder namen ze het in Spanje (toén ?) niet zo nauw met de vakbonden : Leone kon dus véél en goedkoop volk làng laten werken. For a fistfull of dollars kwam uit in '64 en was een "instant hit" ; ook al door de geweldige en originele "score" van Morricone. Blijkt dat die 2 ooit als kind samen ergens op school zaten maar of ze mekaar toen al kenden.... De "spaghetti western" was ànders dan de de klassieke Amerikaanse westerns met niet direct "de goeie met de witte hoed" tegen "de slechte met de zwarte goed". De goeie was haast net zo slecht als de slechte (zie verder). Ik geloof trouwens dat Leone hier zo lui was dat hij voor zijn eerste film zelfs het (weinig voorstellend !) scenario van Kurosowa heeft "geleend" ; daar is later nog een geding over geweest. Het hangt aan de muur en het schiet : Plint Eastwood was toen; beginjaren '60, een side kick in één of andere mediocre westernserietje in de VS en werd hier in de Spaanse woestijn een STER. Daarvoor wil een nobody al eens naar Spanje vliegen, niet ? Er was in die tijd véél vraag naar westerns (zéker in Europa, denk maar aan het wereldwijde succes van de tv-reeks BONANZA). Enfin, het Amerikaanse aanbod volstond niet voor Europa. Leone was nu gelanceerd (en in zijn zog een heir minder bekende regisseurs die ook hun filmke pleegden. Kortom : er mocht een vervolg worden gemaakt : FOR A FEW DOLLARS MORE. Voor de muziek tekende opnieuw Morricone (never change a winning team) en die is - opnieuw - subliem. Vooral de "finale" met die orgelmuziek. Ooit nog titelmuziek geweest in een BRT-aardrijkskundequiz, meen ik me te herinneren. Wie de cast erop naslaat zal zien dat de meeste auteurs een "Amerikaans klinkende naam kozen" terwijl ze in werkelijkheid gewoon Italiaan of Spanjaard of Duits (Klaus Kinsky !!) waren. Eén van de grote problemen bij deze films was de TAAL ! Geen Italiaan of Spanjaard kon Engels spreken en dus emmerde men maar aan. Ik geloof dat ze jan & alleman zijn eigen taal lieten spreken waarbij de een of andere sukkel de teksten in het engels moest nasynchroniseren. En nog wel op een manier waarop de articulatie van de spreker zo goed mogelijk overeenkwam met wat hij "zei". En het was natuurlijk wéér een schot in de roos. Enkele kenmerken van Leones werk : enorme panorama's vol leegte, lange superclose ups, the shoot out wordt in een soort arena afgewerkt, ruwe ongeschoren tronies, héél weinig dialoog (men stelde vast dat, hoe minder Eastwood sprak, hoe overtuigender zijn personage werd). En god zag dat het goed was. Leone kwam nu goed op dreef ! 1966 : THE GOOD, THE BAD & THE UGLY. Zoals al gezegd : wie nu de goeie of de slechte was : zélf heb ik er nog altijd het raden naar. Enfin, 't hangt aan de deur en 't schiet : Klink Eastwood (voor de 3e keer als "the man with no name") was weer van de partij en ook Lee van Cleef (een prachtige tronie ! Maurice De Bevere, alias MORRIS heeft hem nog in een Lucky Luke laten optreden !) speelde zijn rol. Zowel Van Cleef als Eastwoord werden echter genadeloos weggespeeld & overklast door een GEWELDIGE andere, toen nog onbekende akteur (hoewel, hij speelde al de slechte in THE MAGNIFICENT SEVEN) : Eli Wallach als Chico, die - toegegeven - ook de meest interessante en dankbare rol had. Hij speelde ze met verve en DRAAGT de film ! Onlangs las ik nog in een interview dat hij dat showke bij de wapenhandelaar zélf had mogen improviseren van Leone. Een prachtige stukje film (al zit het blijkbaar vol fouten). Bij The Good, the Bad... dient de Amerikaanse burgeroorlog als decor. Leones ervaring in de sandalenfilm kwam hier goed van pas = enorme, weidse decors, een grandioze veldslag met kanonnen en al, een lange & hoge houten brug die de lucht mocht invliegen. Enfin, het was "af" ! De film verhaalt de zoektocht van onze 3 "helden" (die mekaar voortdurend in de wielen rijden) naar een verdwenen lading "legergoud" en die rotoorlog is natuurlijk een extra moeilijkheid die moet overwonnen worden. Het goud, en dat ligt welhaast voor de hand, is verborgen op een militair kerkhof in het graf van een soldaat, ergens achter de frontlinie. Maar slechts één van de 3 kent de naam die op het graf staat waardoor de andere 2 er natuurlijk alle belang bij hebben dat de kenner (Eastwood) in leven blijft. Enfin, toch tot ze de hand op het goud kunnen leggen. Opnieuw was de muziek super : de finale wordt ingeleid door een tikkende en "spelende" zakhorloge en gaat over in indrukwekkende orgelmuziek om dan, wanneer het thema de 3e maal wordt herhaald, jubelende trompetten hun ding mogen doen. Die muziek was ZO onwaarschijnlijk ongewoon en goed dat hij ook stilaan een eigen leven leiden. Typisch waren ook de natuurgeluiden die erin werden verwerkt. Bij ONCE UPON A TIME wordt de finale zelfs gespeeld door..... electrische gitaren. Faut le faire ! Ook de begingenerieken van de film werden knappe staaltjes cinema : wie 5 minuten te laat kwam had al iets moois gemist . " De film is een soort Schat of de Sierra Madre, De Mijnen van Koning Salomon, Indiana Jones, etc. Diende ook tot inspiratiebron van een aantal boeken en zelfs strips (Blueberry). Goeie film. Maar wat mij betreft zijn er véél betere. Toch 9/10 omdat hij voor zoveel andere verhalen dé inspiratiebron was !

Moet ik hier nu als éérste mijn mening over geven ? Ik heb de film het afgelopen jaar 3x gezien (dvd) : éénmaal voor mezelf en 2x om een paar mensen te laten meegenieten. Geniéten, inderdaad, want dit is een heel toffe film. Een komedie ? Hm... Gewoon een toffe "thriller" met een onverwacht slot. Zo lust ik er méér ! En als die klein meid op stap gaat met haar 4 vrienden : mensen, wat een ZICHT ! KNAP WERK ! En waar blijven de Negen Koninginnen of Nikita in dit forum ??? Of zoek ik niet goed ?

Deze film dateert uit '92 dus kan ik hem maar moeilijk het verwijt maken dat het de zoveelste serial killer-film is. Alleszins geen grootse film, niveau weekendfilm uit de jaren '70 maar wat te lang.

Helaas ! Deze film "beloofde" veel maar liet me toch serieus op mijn honger zitten. Schitterende vondst als aanloop maar daar hield het ook een beetje (mee) op. Dit verdiende véél meer !

Koreaanse en àndere Aziatische films ? Ik sta er volledig voor open en ben al héél vaak bijzonder aangenaam verrast geweest. Misschien kun je de Aziatische film een zekere "naïviteit" verwijten : de "held" gaat meestal ONGEWAPEND een overmacht aan schurken te lijf, ook al kan hij moeiteloos het éne na het àndere wapen inpikken. Maar "natuurlijk" doet hij dat niet. Een paar weken iets "héél strafs" gezien waarbij ze iemand levend begraven en hij nog uit dat graf komt gekropen (het regent pijpestelen) en er 20/30 ONGEWAPEND inmaakt. Enfin, ook dit is in elk geval een héle goeie film