dirkrooms

lorange
  • Membre depuis le 10/05/2006
  • Nombre de critiques : 43
Publié le 5 juin 2007
Het is moelijk deze film met het oog van de filmcriticus te bekijken en te beoordelen. De regie is zeer sterk (Deruddere is volgens mij de beste regisseur die ons land rijk is), de casting is brilliant (kijk maar naar het duo Focketijn - Decleir) en vullen het pastiche figuur firmin prima aan. Het verhaal is rechtlijnig met een heldere boodschap maar wat aan de knullige kant, enkele voorzetten worden zelfs niet afgemaakt of opgehelderd. Jammer! Maar dealniettemin zelden zo'n gevarieerd publiek in de zaal gezien (van 7 tot 77). Deruddere weet de Vlaamse geest als geen ander te vatten en op te roepen. Hij maakt verhalen over het volk, voor het volk. Opdracht geslaagd! Voer voor socialisten, (Pseudo-) intellectuelen onthouden zich beter

Publié le 4 juin 2007
De onbezonneheid van de jeugd wordt met de neus op de feiten gedrukt en slaat om in paranoia. Zeer sterke acteerprestaties met grofkollerige handcamera's gefilmd maken van deze film een akelig realistisch portret van Ugandees Dicator Amin een kleine 30 jaar geleden!!! Zie en huiver!

Publié le 24 mai 2007
Er zijn niet zoveel films die je met een mokerslag onderuit halen. Paradise now is er zeker een van! Als geen ander weet de hoofdrolspeler je in zijn greep te houden tot het einde. De sobere regie laat het verhaal nog sterker staan. De hele film zit je met een ongemakkelijk gevoel! Een knap politiek pamflet dat niemand onverschillig laat, je wordt gedwongen een kant te kiezen. Wat An unconvenient truth voor het milieu is, zou Paradise now voor het geweten moeten zijn. Waar blijven de Guidones die deze prent in de politici hun strot rammen? Of blijven we dezelfde (economie boven) politiek voeren zoals de VS? Zeeeeeker zien

Publié le 21 mai 2007
Kort filmpje naar een waargebeurd verhaal dat zeker indruk maakt. De beeldvorming is verfrissend (let op de ingezoomde beelden van de golven, werkt hallucinerend en beklemtoont de eentonigheid en eenzaamheid waarin de hoofdfiguren zijn terechtgekomen) met handgehouden camera's en een uitgebreid, fel kleurenpallet. Het verhaal is realistisch en laat zien hoe slordig sommige duikbedrijfjes werken in verre oorden. Hoe kan men een film over een koppel dat achtergelaten is midden in de oceaan (open water) spannend houden? Simpel: door hun onderlinge verhouding uit te diepen en er het element doodsangst (haaien) aan te koppelen. Eerst is er de ontkenning, dan het doorzetten, onderlinge verwijten, doodsangst en tenslotte de overgave. Voor je het weet zijn de 80 minuten voorbij.

Publié le 16 mai 2007
Sterke thriller die je steeds op het verkeerde been zet. Goede vertolkingen van Farrel en Pacino. Een buitenbeentje van een popcornfilm. Jammer dat het einde voorspelbaar en weinig overtuigend is.

Suivez Cinebel

Cinebel.be