De échte, subversieve Cronenberg is terug met dit organiek-psychologisch werk die doet denken aan o.a. "Crash" of "Videodrome". In Cannes kon deze op enorm gemengde gevoelens rekenen en bij de release zal het ook wel van dattum zijn. Naar de profetische cultnovelle van Don DeLillo("Libra"-"White Noise")uit 2003 dwalen/rijden we rond in een dystopische wereld waar angst,chaos en paranoïa de scepter zwaaien. Cronenberg laat al die(zijn?)obsessies los in een intelligente "limo-odyssee" en diens fascinerende "bewoner", de metamorfosende Eric Packer(tevens dé ontbolstering van Robert Pattinson als acteur). De briljant, abstracte dialogen komen zo uit het boek maar het weergaloos script zijn typisch Cronenbergse uitwassen. De link naar de hedendaagse financiële crisis,globaal kapitalistische hel e.a. "Occupy"-toestanden zijn legio. Met het Marxistisch dogma "a ghost is haunting the world" worden Westerse toestanden neergeslagen. Naast een cast om U tegen te zeggen vinden we in deze Frans-Canadese co-productie Cronenbergs' "usual suspects" terug met adembenemende beelden van Suschitzky en een grootse score van Shore. De eens "sci-fi"-novelle is een up-to-date kroniek geworden over de aftakeling van een maatschappij met monsters die je evengoed op straat of in de media kan herkennen.

Een ontgoocheling, deze existensiële zoektocht naar de "origins" van een magistrale franchise. Fabuleuse look, krachtige regie,uitstekende FX én 3D ten spijt valt deze over een enorm zwak scenario van Damon"get Lost"Lindelof. De Hollywoodiaanse, enorm overdreven buzz loog er niet om. Die grootse "Alienmythologie" had deze "Prometheus" absoluut niet nodig. Als fans van het éérste uur vinden we dat dan ook enorm spijtig...een fascinerende Fassbender vat het enorm goed samen..."alle grootse dingen hebben een begin in mineur"...slaat ook op deze film.

Juryvoorzitter Nanni MORETTI & crew zetten een eerlijk palmarès neer op het 65e Festival te Cannes waar zoals gewoonlijk deze openingsfilm ontbrak. De nieuwste Wes Anderson en zijn niet zo alledaagse wereldje past dan ook niet in die sociaal-hedendaagse films die Nanni een prijs gaf. Een melancholische fabel waar vooral kinderen centraal staan t.o.v. hun disfunctionele familie en een bont allegaartje sullige nevenpersonages(grote namen zoals Willis, Murray of McDormand). Samen met vaste medewerker Roman Coppola("Darjeeling"-"Life Aquatic")schreven ze een emotierijk,impressionistisch en minder absurd script bij elkaar. Trouw aan die gestileerde regie, technische perfektie en humoristische dialogen schildert Anderson fascinerende beelden over een tocht van twee kleurrijke tieners waar vrijheid,avontuur én vooral liefde centraal staan. Magische creativiteit zoals in "The Fantastic Mr. Fox" zijn hier troef(ook deze zou animatie kunnen zijn) en illustreren perfekt het genie van zijn eigenzinnige maker.

Het debuut van ervaren BBC-veteraan Nick Murphy zomaar klasseren als de zoveelste, banale "spookfilm" is de film onrecht aandoen. Het degelijk script van Murphy & Volk("Gothic", wel ja...), die unieke sfeerschepping én vooral het ongebruikelijk benutten van emotioneel-psycholigische traumas geven een méérwaarde aan de prent. De échte spoken zijn dan ook de diepe wonden van de WO-I slachtpartij die onze beide hoofrollen constant ondergaan(Rebecca Hall en Dominic West enorm geloofwaardig). Hun confrontaties zijn meteen het beste uit de film die natuurlijk niet mag/moet ontsnappen aan de genretematiek die we kennen uit o.a. "The Others" of "El Orfanato" en die gekende "turn&twists". Tevens één der beste op het recente BIFFF waar hij met de "Gouden Raaf" de hoofdvogel afschoot.

We schreven over deze naar aanleiding van het BIFFF zowat een maand geleden al iets... Ondanks alle clichés is deze postapocalieper van "bloody" Xavier Gens("Frontier(s)") de moeite waard. Hij pakt het claustrofibische "huis-clos" aan als een pikzwarte, misantropische kijk op het mensdier én wat diens hedendaagse politiek/beschaving(nou ja) toe kan leiden. Een gepassioneerde wildeman als Gans toont zonder franjes én met zijn unieke slachthuisstijl gratuit B-geweld en gore; alles is hier immers zinloos vertelt ie de toeschouwer. De nogal hevige pro/contra-reakties waren dan ook legio... "mensen gaan onvermijdelijk naar hun ondergang en zijn dus overbodig" moet zowat het credo van Gans zijn; ongelijk heeft hij niet...