De premisse van "Grudge" en het feit dat de regisseur Peter Segal was, deed eigenlijk het ergste vrezen, maar kijk: blijkt het zowaar een behoorlijk goeie en vooral pretentieloos grappige film te zijn geworden. Stallone is al een tijdje goed bezig en voor het eerst in jaren lijkt ook De Niro zich nog eens te hebben geamuseerd op een filmset. De show wordt hier echter gestolen door Alan Arkin als de bokscoach die vanuit zijn rollator Sly klaarstoomt en dan is er ook nog Kim Basinger die op haar 60e (!) nog steeds het scherm in vuur zet. De boksscenes zelf worden opgespaard tot de ene kamp en zien er behoorlijk goed uit. Kortom een aangename verrassing!

Heel wat notoire b-listers in de cast, maar dit kan "Pawn Shop Chornicles" echter niet redden. Regisseur Wayne Kramer ("The Cooler", "Running Scared") kan niet beslissen welke richting hij met zijn prent uit wil en dat mondt uit in een -bij vlagen charmant- rommeltje dat volledig terecht onze zalen niet haalde.

Nou, 2014 is in de Cinema alvast goed begonnen: "Walter Mitty" was een aangename verrassing en Scorcese loste de verwachtingen in en kijk daar is,10 dagen ver in het nieuwe filmjaar, zowaar een eerste echte voltreffer! "Nymphomaniac 1" is topcinema van een -en ik wik mijn woorden- een filmgenie! Na het lauwe "Melancholia", het ronduit vervelende "Antichrist" en de Cannes-rel, moest Von Trier wel alles uit de kast halen om zijn krediet bij de filmfanaat te vernieuwen en dat doet hij dus met verve. Dit is vernuftig opgebouwde cinema met een regisseur die alle kunstjes uit het grootboek aanwendt: splittscreens, kernwoorden op het scherm, sfeerbeelden die er wél toedoen (in tegenstelling tot bij pakweg de laatste Mallick-films), een zorgvuldig zijn geheimen prijsgevend verhaal en bovenal heel, heel straffe acteurs (Gainsbourg, Shia, Uma, een ingetogen Skarsgard en een comeback in full force voor Christian Slater). Het soort film dat zich onder je huid gaat nestelen en waarbij je ongemakkelijk heen en weer op je stoel schuift omdat je geen idee hebt wat er aankomt. Topklasse en als deel 2 deze lijn volgt, zit er een absoluut meesterwerkje in. Oh ja, bijna vergeten: bonuspunten voor het fantastische gebruik van de Rammstein-song aan het begin en het eind. U weet waarheen!

Sfeervolle prent van James Gray, met jammer genoeg, weliswaar een boeiende setting (de immigranten-instroom in New York anno 1920) edoch slechts een vrij banaal liefdesverhaaltje als hoofdthema. Zowel Phoenix, Renner als Cotillard zijn echter zo waanzinnig goed dat je toch meegesleurd wordt en op het eind zelfs enige sympathie krijgt voor het nogal verwerpelijke hoofdpersonage.

Het nieuwe filmjaar start alvast goed, het kwaliteitslabel Scorcese levert waar voor zijn geld. Voor wie "Wall Street" gezien heeft zal dit wellicht een beetje deja-vu zijn, maar technisch gezien benadert "the wolf" bijna de perfectie: uitgekiende cadrages, uitstekend camerawerk, prima muziek en knetterende dialogen. Bovenal is dit een showcase voor het stilaan toch wel indrukwekkende acteertalent van DiCaprio, die in vrijwel elke scene zit. Als er al iets ontbreekt hier, dan is het dat je eigenlijk geen empathie voor onze protagonist voelt. Maar niet zeuren: "The wolf of wall street "is een goeie film!