winnetou

winnetou
  • Membre depuis le 20/05/2006
  • Nombre de critiques : 1203
Publié le 20 mars 2008
Een film uit '57. Opgepast, dit is een "PRAATFILM" omdat het in feite een verfilmd toneelstuk betreft. Alles speelt zich af in één kamer waar de 12-koppige jury van een assisenzaak zich beraadt over het al of niet schuldig zijn van een 18-jarige Latino aan moord. Van de 12 juryleden is er ééntje die twijfelt : Henry Fonda (schit-te-ren-de rol !). Terwijl de 11 andere juryleden zo vlug mogelijk hun normale leven willen opnemen (het is bovendien snikheet in de raadkamer) legt Henry Fonda uit WAAROM hij twijfelt aan de schuld van de jongen. Hoewel de gemoederen hoog oplaaien slaagt hij erin enkele andere juryleden van zijn standpunt te overtuigen. En het gaat er soms écht "hard aan toe". Schitterende film, één van de aller-allerbeste OOIT gemaakt. Zonder twijfel : 10/10 ! Indien hij op tv komt : maak tijd vrij ; je gaat het je niet beklagen !

Publié le 19 mars 2008
Voor deze film gaf ik mijn gelegenheids "gezelschapsdame" de keuze : OF naar Gent (Studio scoop) of naar Kortrijk (Kinepolis). Uiteindelijk werd het Kinepolis en dàt zullen we geweten hebben. Op de terugweg werd ik (IK ! Of all people !!) het slachtoffer van een banaal incidentje : veegwagens waren de middenberm van de snelweg aan het reinigen en, door de middelpunt vliedende kracht, kwam "iets" in mijn linkerachterruit terecht waardoor die met een zware klap aan diggelen vloog. Gelukkig rij ik nooit hard als dat iets MIJN raampje had gebroken had ik misschien, louter van het verschieten, "de controle over de wagen verloren". De reinigers ge-interpelleerd ("dat kan niet van ons zijn : wij zuigen alle vuil meteen op !" Yeah, right ! ) en uiteindelijk de politie gecontacteerd en ietske na middernacht nog een verklaring moeten afleggen. Och god, wat kost zo'n raampje, werk inclusief ? 10.000 Frank ? Natuurlijk ga ik daar nooit een frank van terugzien. Die "kuisers" zijn verzekerd maar door véél aan te geven gaat de prijs van hun verzekering wellicht "de hoogte in" dus ontkennen = de boodschap. Over de film : een indrukwekkende DD Lewis die er zo dreigend, zo LUGUBER uitziet dat je al gauw beseft dat niéts, maar dan ook NIETS die man van zijn "doel" kan doen afzien. Ik geef toe dat er soms rare zijsprongen worden gemaakt die de film er niet beter op maken : broer & zoontje, bijvoorbeeld. Maar wat een vént, hij vergeeft noch vergeet hij liegt, veinst & bedriegt. Slechts één belofte is hij niet nagekomen wat ik - natuurlijk ! - jammer vond. Sorry, folks, maar ik herkende in DD Lewis heel, héél veel van mezelf! 2008 is nog "jong" maar dit is een evergreen ! De man is hard voor iedereen, zichzelf - NATUURLIJK, of wat dacht je ? - inbegrepen ! Wat ben ik blij dat dit soort films toch nog worden gemaakt, naast alle tonnen horse shit die jaarlijks op de argelose en domme kijker worden losgelateen! Indrukwekkend (herhaling) maar de film wordt gedragen door één mens : DD Lewis. Sterk, sterker, het serkst. Laat deze film niet aan je voorbij gaan !

Publié le 18 mars 2008
Wie de moeite neemt om eens op imdb te gaan kijken naar het palmares van Poelvoorde zal waarschijnlijk de mens met andere ogen gaan bekijken. Het probleem voor wie hem in een (één ???) hokje wil stoppen : Poelvoorde is van àlle markten thuis. Hij is zowel ACTEUR (in liefst 33 films op heden !), SCHRIJVER/SCENARIST (6 films), DIRECTOR (2 films), maakte zélf de soundtrack voor "Podium", was PRODUCER. Verschillende van zijn films wonnen internationale prijzen of waren minstens genomineerd. PS : hij speelde naakt in de DDDDDDDDDDuinen, niét in de ttttttuinen !

Publié le 17 mars 2008
Eén van mijn 7-huurfilms-per-week voor deze week. Ongeveer 65 minuten uitgehouden voor ik de dvd uit mijn machine pleurde. Romantisch bedoelde flauwekul maar toch vooral flauwekul. Yèk. En wat kwam Willeke V. daar doen ? Ook een grijpstuiver binnenhalen, natuurlijk. Wat een draak van een film !

Publié le 16 mars 2008
Na al die jaren SEVEN nog eens opnieuw bekeken. De film blijft spannend en het einde is een échte vondst. Waar ik het wat moeilijker mee heb is dat alles steeds meer in de overtreffende trap moet gaan. Vroeger had je een thriller/spannende film als er al één moord gebeurde maar dat is natuurlijk wat weinig om het veeleisende kijkvee anno 2008 (idem dito in 1995 !) anderhalf uur te boeien. Sinds men in 1991 "Silence of the Lambs" op ons losliet kan het er haast niet meer "over" zijn. Boeken in het genre van A Christie & Cie zouden nu gewoon worden weggelachen terwijl ze 70 jaar geleden miljoenen lezers in hun ban hielden. Gelukkig struikelde men over de "serie-moordenaar". Dàt was een leuke tijd, Mijnheer Sonneberg ! En, even gelukkig, blijken dat altijd (hahaha) super intelligente mensen te zijn die een ongelukkige jeugd hebben gehad, sexuele en andere trauma's hebben opgelopen, etc. Kortom : ein gefundenes Fressen voor auteurs en scenarioschrijvers allerhande. Men bouwt dus een verhaal zodanig op dat men je van slecht wil kan verdenken indien je NIET gelooft dat iemand een mens een jaar lang (!!!) "doodt". Terwijl hij ondertussen nog aan een paar àndere zaken werkt, nota bene. Bovendien komen de zaken boven water in de volgorde zoals de serial killer het had gepland. Je bent al van slechte wil als je niét gelooft dat de seriemoordenaar én de met de zaak belaste detectives én persoonlijk ként, volgt, en probeert te "treffen" maar ze ook nog eens telkens een stap voor is omdat hij zodanig goed kan inschatten hoe er gaat geredeneerd worden en quasi ongrijpbaar is geworden. En nu zijn de complotten en de schimmige verborgen genoodschappen helemaal terug : denk maar aan 9.11, de Da Vinci Code, etc. Met andere woorden : ik vind het scenario totààl ongeloofwaardig. Maar in zijn genre is het inderdaad een klassieker.

Suivez Cinebel