Wat een onnzele film. Is dit Harmony Korine? Zo ja, dan is het de ex-beeldenstormer going Hollywood. Ik geloof er geen sikkepit van, het is flauwe kijk-eens-naar-de-tetjes, de Spring break wordt maar als excuus opgevoerd. James Franco is wél heel goed. De 4 meisjes zijn om ter oppervlakkigst; het enige min of meer interessante personage verlaat al vrij snel de Spring break. De film bulkt van de clichees en belooft ook dingen die je nooit te zien krijgt (seks, om maar één ding te noemen), maar waar ze wel in de marketing heel zwaar mee uitpakken (inclusief Korine zelf in de interviews). Je ziet wel een hele rij tot in den treure herhaalde beelden van blote tetjes op het strand - nou moe, dat hadden we nu nog nooit gezien... De film is vaak traag, vaak gebeurt er niks. Maar het eindigt dan met een eindscène van een belachelijkheid die je bijna niet kan bevatten: 2 tieners in bikini die met hun waggelend kontje vanuit de losse pols een zwaarbewapend gansterhol overhoop schieten? Kom nou. Een tiental zwaar bewapende negers schiet allemaal héél erg slecht en zij schieten ze allemaal met één schot dood, dat soort onnozele B-Western-toestanden. Ik kan mij echt niet van de indruk ontdoen dat Korine hier bezweken is voor het geld of de druk van de studio (of dat hij gewoon niet zo goed is dan we dachten).

Heel mooie film. Ik had er niet zoveel van verwacht, wou in feite naar een andere film maar een afspraak liep uit en ik dacht deze film een kans te geven, alhoewel ik niet helemaal wist waar hij over ging. Het lijkt wel een nieuwe Leos Carax. Het is mooi, het is zeer goed gespeeld, en je herkent er Brussel in op een zeer mooie manier (en Parijs? er zijn stukken die ik niet kan plaatsen). Eén van de mooiste films die ik de afgelopen maanden zag.

Prachtige film. Dolkomisch en intriest tegelijk.

Hoe ouder hij wordt, hoe slechter zijn films worden en hoe langer ze allemaal duren. Ik vond het traag (van het slechte soort) - zeker het eerste uur - en soms ronduit saai. De beelden zijn mooi, ok, maar het verhaal is zéér karig en het duurt allemaal veel te lang voor ze bij Meliès uitkomen. Dit is nog altijd de vakman aan het werk, maar de bevlieging van de jaren '70 is al jaren zoek. Het straffe is, dat Scorsese het nog zelf toegeeft ook, in interviews: "Mijn tijd is voorbij. De jonge gasten - Paul Thomas Anderson, Darren Aronofsky etc - moeten het nu maar overnemen." Ik zie een parallel met Bertolucci. Als je wat die nu maakt, vergelijkt met zijn vroeger werk, tja... (zie ook: Wim Wenders, Coppola en helaas nog een pak anderen). Ik vond Gangs of New York overigens zwak en rommelig (en ook véél te lang) en The Departed bij vlagen compleet ongeloofwaardig en warrig. Taxi Driver, Raging Bull, Goodfellas, Casino en Mean Streets daarentegen kan ik blijven bekijken - zeker die eerste 3. Om nog maar te zwijgen over 'The Big Shave', maar dat is al wel heel lang geleden.

Mooi, naïef, grappig. Je bent direct mee met de personages. Heel simpel maar effectief scenario. Ik heb goed gelachend. Dit is een andere, mooie wereld.