Wie zegt dat Marty geen goeie films meer gemaakt heeft sinds "Gangs of New York", moet dringend The Departed bekijken of herbekijken. Of anders naar Hugo gaan, want dit is één van Scorcese's sterkste films. Voor één keer heeft hij geen nood aan gevloek, geweld, naakt of shockerende effecten, maar brengt hij een prachtig boek in schitterende 3D tot leven. Eigenlijk doet hij met "Hugo" net hetzelfde als wat Georges Méliès deed meer dan 100 jaar geleden. Ook Méliès zijn films werden "oppervlakkig" genoemd of "zonder ziel", terwijl de geschiedenis ons aangetoond heeft dat dit helemaal niet waar is. "Hugo" is de eerste echte familiefilm (we kunnen over 'Kundun' discussiëren) en hij werkt op dat vlak uitstekend. Onze kinderen vonden het een schitterende namiddag uit, en ze vinden in de film de liefde voor de cinema terug die wij (de ouders) hen proberen bij te brengen. De laatste 30 minuten brengen dezelfde boodschap als de laatste 5 minuten van Cinema Paradiso, maar op een volledig andere manier: felle kleuren, veel bombast....het zoals de films van Georges Méliès zoals zo pakkend wordt aangetoond in "Hugo". Als je niet van cinema houdt, zal je niet van Hugo houden.